Kalemlerde yazmaz, o aradığın
Dağlarda bulamazsın, insanlarda hiç.
Yapraklar döker onu, sular kurutur
Eli boş dönülen ne varsa, odur.
⋅
Yol biter, hayat başlar, böyledir bu
Yürüseydik varmıştık gibi olursun.
Çınlayan bir çocuk kalır orada
Aferinsiz büyümüş, büyümez daha.
⋅
Kendime diyorum, olunca akşam
Bir gün daha uzaklaştım dünyadan.
Güzele benziyordu, tam bakamadım
Uyumadan uyanmak; anlatamadım.
İbrahim Tenekeci
Endülüs biraz o, o da biraz Endülüs’tü.. benim için.
Comments Closed
Comments for this post are now closed.