Sabahın gönülsüz kuşları
Cities Archive
I imagine… that you belong to a man, you little shadow… is it because he is too weak and tired that you look so little?.. or is this a huge place with giant gates which you are returning from?.. you somehow seem cross and even without hope… I will accompany you and these will be the first lines of the story I’ll wrap around you.
“Melâl içindesin. Yoksul olduğunu düşünüyorsun. Ne ki senden alınmıştır, o senin hayrınadır. İçindeki yoksulluğu hissediyor musun? İşte senin için en hayırlı vakit. Unutma, ihtiyaç mütemadîdir.
Sözde hikmet çoktur. Birincisi, kimden geliyorsa onun kalbinin kisvesini taşır. Ne ki nefsine ağır geliyor, onu yap. Kaldırdığın ağırlık miktarınca sana ferah erecektir. Kederle dolusun. Merak ve endişe içindesin. Demek ki hakîkati göremiyorsun. Karamsarlığın kaynağı ışıktan uzak durmaktır. Gayret atına bin, himmet dile ve ümîd et. Bidayeti parlak olanın nihayeti de parlaktır.
Gönül eri garîb olmaz.”
Ataullah İskenderî’nin HİKEM-İ ATAİYE’sinden ilham ile.
Yoksulluk İçİmİzde, mustafa kutlu
If I could sit in the darkness of those stairs … for a while … would it cure my weariness? would I be able to rest my mind?… for a while?