Daha önce hiç uçmamış gibi yürüyordu, yaşı epey vardı sanki.. ama göründüğü kadar değil.. öyle dedi. Uzaklardan gelmiş, çok olmuş.. Neden diye sordum, “dervişlik şehirde olur dediler, geldim” dedi. “Şehri üzerime giydim yavaş yavaş, duvarlarını, merdivenlerini, sokaklarını, karanlıklarını… insanlarını bir de, gözlerimin karalığının sebebi onlar. Hepsinden öğreniyorum, sonra unutmak için.”
Comments Closed
Comments for this post are now closed.